Tot en met 12 januari 2025 presenteert KERSGALLERY in Amsterdam de solotentoonstelling 'Layers of Air, Sticks in Time' van Ariel Mitchell. In deze tentoonstelling verkent de Amerikaanse kunstenaar een fascinerend samenspel van contrasten: controle en overgave, structuur en vrijheid, intimiteit en afstand, uitbundigheid en terughoudendheid. Mitchells schilderijen worden gekenmerkt door een dynamische interactie tussen kleur, textuur en vorm, waarbij zorgvuldig een voelbare spanning wordt opgebouwd. Elk schilderij ontstaat uit een gelaagd samenspel van penseelstreken, waarbij het materiaal en de hand van de kunstenaar elkaar uitdagen en versterken. In een interview met de galerie zegt Mitchell: "Schilderen gaat in zekere zin over controle. Het is bijna een dans of een gevecht met de verf. Heb ik de controle of heeft de verf de controle?" De tentoonstelling markeert Mitchells Europese solodebuut.

Mitchells schilderproces is zeer intuïtief. Hoewel haar composities complex en zorgvuldig opgebouwd lijken, laat ze ruimte voor spontaniteit. Haar penseelstreken zijn dynamisch en wisselen tussen korte, krachtige accenten en langere, vloeiendere bewegingen die ritme en energie oproepen. De verflagen overlappen elkaar, maar lijken ook hun eigen ruimte op te eisen. De onregelmatigheid van de verfstreken en het zichtbare weefsel van het linnen versterken een gevoel van rauwheid en directheid. Mitchells composities voelen open en weids aan. Koele tinten zoals blauw en zacht groen domineren, gecontrasteerd door subtiele accenten van warme kleuren zoals geel en roze. Haar schilderijen spelen met diepte, waarbij lichtere, doorschijnende lagen worden afgewisseld met zwaardere, meer dekkende streken, die de kijker uitnodigen om naar binnen te kijken in plaats van alleen maar het oppervlak te bekijken.

Aan het begin van haar carrière deed Mitchell een stapje terug van het schilderen. In die tijd werkte ze ook voor kunstenaars als Jeff Koons, waar ze begon als kleurenmenger. Mitchell denkt na: "Ik had zoiets van, dit is schilderen op een heel andere manier, waarbij de kleuren van tevoren heel goed worden uitgedacht. Dat is een groot deel van het werkproces daar. Ik begon dus echt dieper op kleur in te gaan dan ik ooit had gedaan, en dat heeft extreem veel tijd gekost." Tegenwoordig werkt de kunstenaar met een beperkt palet van zes licht transparante kleuren - titaanwit, koud zwart, quinacridone magenta, ftalocyanine blauw, alizarine geel en alizarine oranje - die ze mengt tot een gevarieerd spectrum. Mitchell weet instinctief dat een schilderij af is "wanneer het schilderij zingt", wanneer het de kijker toelaat om erin op te gaan.

Een opvallend kenmerk in al haar werken is het gebruik van ongeverfd, ongeprimed linnen. Niet alleen als ondergrond maar als integraal en actief onderdeel van de compositie, aangevuld met lagen transparante en dekkende olieverf. Het linnen biedt een moment van rust temidden van de energieke penseelstreken. "Linnen is zo'n mooie stof en materiaal om op te werken," vertelt Mitchell. "Om vele redenen, maar vooral omdat je het weefsel van de stof kunt zien doorkomen. Als ik de schilderijen maak, maak ik vaak horizontale penseelstreken en daarna verticale, bijna alsof ik het linnen erachter probeer na te bootsen." Dit tastbare, fysieke element onderstreept de materialiteit van haar schilderijen.

Mitchell haalt inspiratie uit universele thema's, persoonlijke herinneringen en de natuur. Haar jeugd in de bossen van Connecticut heeft een onuitwisbare indruk achtergelaten en veel van de abstracte vormen en texturen in haar werk verwijzen naar elementen uit het landschap - of haar herinneringen eraan. Mitchell voltooide ook internationale residenties in Finland, Bulgarije en IJsland en deze landschappen vinden intuïtief hun weg naar haar doeken.

De beeldtaal van de kunstenaar was aanvankelijk meer figuratief, maar heeft zich ontwikkeld tot pure abstractie. Taal speelt echter een belangrijke rol in haar praktijk. Haar schilderijen beginnen vaak als geschreven notities in een schetsboek, woorden met een specifieke lading, gevolgd door een studie en het uiteindelijke schilderij. De titels van haar werken dienen vaak als narratieve aanknopingspunten, met namen als "The Annual Shift", "Night Pond", "Make Way for New Growth" en "Cathedral". Soms werkt Mitchell dicht op het doek, met directe en precieze penseelstreken, terwijl ze op andere momenten van een afstand schildert en bredere, vrijere gebaren maakt. Haar studio is vaak gevuld met een eclectische mix van muziek, variërend van Franse techno en klassieke composities tot jazz, pop en grunge.

Ariel Mitchell werd in 1985 geboren in Providence, Rhode Island. Ze groeide op in Stonington, Connecticut, waar ze veel tijd doorbracht met spelen en tekenen in de studio van haar moeder. Ze behaalde een BFA aan het Maryland Institute College of Art, gevolgd door een MFA aan het CUNY Hunter College in New York. Ze woont en werkt momenteel in Brooklyn. Sinds 2021 is Mitchells werk te zien in een online viewing room van Hauser & Wirth als onderdeel van hun Emerging Artists platform.